Ik lach

Ik zit te eten met mijn dochter als de telefoon gaat. Het is Ine vanuit Denemarken. Ze heeft geprobeerd me een uitgebreide e-mail te sturen, maar helaas werkt de internetverbinding op het terrein van The Social Inclusion Games niet.

De tweede dag van het sportevenement is bijna voorbij en nog net voordat het team van Humanitas Onder Dak, The Tower, op weg gaat naar de officiële opening laat Ine me weten hoe de eerste dag van de daadwerkelijke wedstrijden is verlopen.

Het is geweldig om te horen dat de eerste successen zijn behaald in Odense.
Jana is op de derde plaats geëindigd bij het badmintonnen en heeft hiermee de eerste medaille binnengehaald voor Humanitas Onder Dak. Gefeliciteerd Jana!

Op voetbalgebied doen ook onze jongens het heel goed. "Ja, Twente doet het aardig tegenwoordig", zei zij vanuit Amsterdam. Ze waren vandaag zeer fanatiek en met succes: morgen spelen ze in de halve finale.

Bij het darten zijn er helaas geen prijzen gewonnen en de uitslag van de gespeelde bowlwedstrijden zijn nog niet binnen.

De sfeer is nog steeds opperbest, verteld Ine, net als het weer trouwens. Op de achtergrond hoor ik enthousiaste geluiden. Euro's zijn ingewisseld voor kronen. Meer dan opperbest zo te horen.
Baal ervan dat het mij toch niet gaat lukken naar Odense te reizen deze week. Ik hoor dat Micheal er goed uit ziet (ben benieuwd) en ik krijg de groeten van Suniel.
Ine hangt op, ze moeten weer verder.
Ik lach.