"Hoi Marieke, we gaan het deze keer anders doen!", hoor ik op mijn voicemail als ik thuis kom. Ik heb Jet net opgehaald bij een vriendinnetje, wil haar verhalen graag horen, maar merk dat ik al uitkijk naar mijn dagelijkse portie nieuws uit Odense. Niet Ine, maar Micheal en Roy brengen vandaag verslag uit.
Eerst krijg ik Micheal aan de telefoon. Hij verteld dat iedereen het hartstikke goed heeft. Hij zelf heeft de afgelopen week veel gevoetbald. Helaas is het team van Humanitas Onder Dak niet verder gekomen, maar Micheal maakt deel uit van het speciaal samengestelde Team Denemarken en zij hebben tot nu toe elke wedstrijd gewonnen. Morgen de finale.
Het eten is redelijk en iedereen vindt de Nederlanders top. "Hoop ik", grapt hij er nog snel even achter aan. "Alles is heel relaxed, ik mis alleen mijn familie, mijn dochtertje".
Dan komt Roy aan de lijn. Hij verteld dat The Tower veel bereikt heeft in Odense en dat vandaag een superdag was. Er zijn in totaal 5 deelnemers door naar de finale en wel bij de 100 m, 400 m, hoogspringen en 2 deelnemers bij het verspringen.
"Morgen en overmorgen gaat het medailles regenen!".
Roy's debuut op Deense televisie ging goed vandaag. En er zal aan het eind van The Games een dvd klaarliggen met daarop alle hoogtepunten van The Tower.
"So far so good" en "maak er maar weer wat moois van", krijg ik nog mee en dan zijn ze weg, maar niet voordat ze me laten weten dat het inspreken van mijn voicemail het moeilijkst was van de hele week. Goed gedaan, hoor, en bedankt, grappenmakers. Ik ga jullie verhalen nog missen als over twee dagen The Games zijn afgelopen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten